Konrad Pustoła
Konrad Pustoła
  • Home
  • Bio
  • Kontakt
  • Stypendium
  • Książka
  • Projekty
    • Sanna
    • Ale Meksyk!
    • Warszawa
    • U Adasia
    • Wieczór kawalerski
    • Siena
    • Nieskończone domy
    • Nieskończone fabryki
    • Autor
    • Dark rooms
    • Zniknij nad Wisłą
    • Uwalnianie przestrzeni
    • W Polsce Żydów już nie ma
    • Król Duch
    • Widoki władzy
    • Wolfram Guimaraes
    • Biało-czerwoni
    • Narządy wewnętrzne miasta
    • Szkoła filmowa
    • Uzdrowisko
    • Polski przemysł
    • Pracownie

2004

Wieczór kawalerski

 Wieczór kawalerski był prawdziwy. Nie tam żadna sesja dla pism typu „FACE”, „ID”, czy choćby „A4”. Ślub wziąłem tydzień później. Brak aparatu był mniej więcej programowy, na wypadek gdyby miały się zdarzyć rzeczy, o których nie chcielibyśmy pamiętać. A szczególnie ja. Po ślubie. 

Urządzenia do rejestracji obrazu otaczają nas zewsząd. Czasem wbrew naszej woli. Kamery komputerowe, kamery w sklepach, w metrze, aparaty cyfrowe czy wreszcie telefony komórkowe z aparatem fotograficznym. 

W jakimś momencie pomyślałem jednak - szkoda, że nie ma aparatu. Ktoś wyciągnął telefon – lichej jakości rejestrator rzeczywistości. Potem inni zaczęli wyzwalać telefoniczną migawkę. Na oślep, na zmianę, bezmyślnie. Bezwiednie, wręcz ze zwierzęcym zachwytem nad tym, co się działo, aparat zaczął robić zdjęcia sam. Sam, gdyż tak naprawdę nie pamiętamy, kto je robił. Nie pamiętamy również, co się działo. Film nam się urwał. 

I ten aparat-telefon, działający właściwie bez naszej woli, darowuje nam teraz to, co fotografia może dać najlepszego – świadomość tego, co się wtedy zdarzyło

Pokaż więcej

Ta witryna korzysta z plików cookie.

Używamy plików cookie do analizowania ruchu w witrynie i optymalizacji Twoich wrażeń. Jeśli zaakceptujesz użycie plików cookie, Twoje dane zostaną zagregowane z danymi innych użytkowników.

OdrzućZaakceptuj